άκου
πόσο έντονη
η ζωή μου μέχρι τώρα...
πήγα, είδα, (νομίζω) έμαθα...
άκου τους κρότους
οι στιγμές μου είναι
που σκάζουν
μες το μεθύσι της βραδιάς
-γλυκιάς και κόκκινης,
του κρασιού κόκκινης...-
όλες οι "πριν"
σκοντάφτουν στο κατώφλι
του Τώρα
που ΑΝΑΣΤΑΙΝΟΜΑΙ
καθώς λένε,
διακαινισμένη
στο Άπειρο...
άκου,
μες στις παλάμες Σου
Αγαπημένε
κουρνιάζω νεογέννητη
οι Πληγές Σου σβήσαν απόψε
μαζί με τις δικές μου!
άκου με
Αναστημένη...
χρόνια μας πολλά
πόσο έντονη
η ζωή μου μέχρι τώρα...
πήγα, είδα, (νομίζω) έμαθα...
άκου τους κρότους
οι στιγμές μου είναι
που σκάζουν
μες το μεθύσι της βραδιάς
-γλυκιάς και κόκκινης,
του κρασιού κόκκινης...-
όλες οι "πριν"
σκοντάφτουν στο κατώφλι
του Τώρα
που ΑΝΑΣΤΑΙΝΟΜΑΙ
καθώς λένε,
διακαινισμένη
στο Άπειρο...
άκου,
μες στις παλάμες Σου
Αγαπημένε
κουρνιάζω νεογέννητη
οι Πληγές Σου σβήσαν απόψε
μαζί με τις δικές μου!
άκου με
Αναστημένη...
χρόνια μας πολλά
8 σχόλια:
"Μες το μεθύσι της βραδιάς", να ομολογείται ότι ο λόγος συμβαίνει, σαν τον κεραυνό που ξαφνικά μας δείχνει τρόπους να πιαστούμε από τις ρίζες μας αφού αλλάζει τις συνήθειες.
@albus genius
...να καταργεί τις συνήθειες
ελευθερώνοντας τις ρίζες
που μας στηρίζουν σε κάθε αλλαγή!
χρόνια πάμπολλα!
Χριστός Ανέστη.
@όλα θα πάνε καλά
ΑΛΗΘΕΣΤΑΤΑ!!!
Να αλλάζει και όχι να "καταργεί".
Ο Σεφέρης διαλέγεται με τη γενιά του με αυτό το δίστιχο
"Το ζεστό νερό μού θυμίζει κάθε πρωί / πως δεν έχω τίποτε άλλο ζωντανό κοντά μου» ..."
Βέβαια εσύ μπορεί να διαλέξεις Αναγνωστάκη:
«Κι αν σκέφτομαι είναι γιατί η συνήθεια είναι πιο προσιτή από την τύψη»
@albus genius
οι συνήθειες
παρασιτούν
στο Ήθος...
χτίζουν δεύτερες ζωές
απομυζώντας χαρακτήρα
από την Ακεραιότητα...
επιβαρύνουν με νεκρό έρμα
την Αλλαγή...
σίγουρα για σήμερα
(αυτό το αιώνιο)
διαλέγω Σεφέρη
κι απολαμβάνω το avatar σου!
Μέχρι εδώ λάμπει η ανάστασή σου, σαν βεγγαλικό που διαρκεί!
@βιολιστής στη στέγη
έτσι να είναι η Ανάστασή μας!
διαρκής εκθαμβωτική δια-διαστατική!
κι εγώ ακούω τις νότες σου
στα κεραμίδια μου!
Δημοσίευση σχολίου