Τρίτη 27 Μαΐου 2008

Ευαίσθητοι.



Σε αρμονική ανταλλαγή με το περιβάλλον,
η απώτερή μας κατάθεση, η αναπνοή.

Το περιβάλλον επικοινωνεί με πληθώρα ερεθισμάτων.
Εστιάζοντας στο ερέθισμα, επιλέγουμε ανταπόκριση.

Επιλογή ανταπόκρισης στο ερέθισμα
να είναι διαδικασία αυθόρμητη κι αρμονική,
όπως η μελωδία σε μουσικούς αυτοσχεδιασμούς.

Παθητικοί στα ερεθίσματα,
υπνοβατούμε.

Όσο βαθύτερη η ένωσή μας με την εσωτερική Πηγή
τόσο πιο άμεση κι ακριβής
η ανταπόκρισή μας στο περιβάλλον.

Η επιλογή ποιότητας ανταπόκρισης είναι ελεύθερη
στο αρμονικό Σύμπαν.
Στείρα και πεπερασμένη
η δυσαρμονία
αυτοκαταργείται.

Όσο πιο απόλυτη η ταύτιση με την αλήθεια μας,
τόσο βαθύτερη η ανταπόκρισή μας.

Ανταπόκριση,
η φυσική συνομιλία
με τη Ζωή.

Ανταλλαγή,
η φυσική σύνδεση με το περιβάλλον,
τον εκτεταμένο
Εαυτό.

Δράση, το πρωτότοκο παιδί της σύγκρουσης
Αντίδραση, η γενεσιουργός δυνατότητα εξέλιξης.

Δύναμη,
η ενεργειακή αρμονία
μεταξύ ερεθίσματος
και ανταπόκρισης.

Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

Πότε?


Η ετοιμότητα δεν καταγράφεται.
Η αιωνιότητα δεν τεμαχίζεται.
Ο Χρόνος είναι οντότητα εμπειρίας.
Η διαδοχή της Παύσης από τη Δράση κι αντίστροφα,
είναι η φυσική αντίληψη του Χρόνου.
Το φως της ημέρας δεν αποκλείει την εσωτερική δράση,
λιγότερο απ' όσο το σκοτάδι ευνοεί την εξωτερική.

Ο ύπνος μας είναι δράση κεκλεισμένων των θυρών.
Ο ύπνος μας είναι πεδίο εξέλιξης.
Το ονείρεμα είναι η δημιουργικότητα του ύπνου.
Καλωσορίζοντας τον ύπνο καλωσορίζω το βαθύ εαυτό.
Ο ύπνος στο φως της ημέρας είναι εγκυμοσύνη πραγματικοτήτων,
η δημιουργία στο φως των άστρων είναι γέννα μαγείας
και ενσάρκωση ονείρων.

Σκοτάδι - φως διαδρομή σποράς και συγκομιδής.

Η επιβολή ωραρίων στην ανθρώπινη συνειδητότητα
είναι ο αληθινός διωγμός κατά της μαγείας.
Η Ζωή εκφράζεται, γιορτάζεται και διαιωνίζεται
ανεξάρτητα του γήινου δρομολογίου στην Κοσμική Δεξίωση.
Αν ζωή ο σφαιρικός ορίζοντας,
χρόνος είναι το κατάρτι του πλοίου.

Χρόνος, η συνήθεια να ερμηνεύουμε την αλλαγή.
Χρόνος, το σύνολο των πρωτόγονων φοβιών μας.
Χρόνος, ο ερασιτέχνης Ρυθμός,
Χρόνος, τεχνητός ροοστάτης στο Διηνεκές.

Η ηλικία είναι απάτη.


Ηλικία, το στείρο άθροισμα γήινων δρομολογίων.
Ηλικία, η ανίερη συνθήκη της φθοράς με τη συνήθεια.
Ηλικία, η επιβεβλημένη δουλοπρέπεια στα Πριν και τα Μετά μας.

Ταύτιση με το Ρυθμό και αποδέσμευση από το Χρόνο,
είναι η κατάργηση της εξάρτησης από την ηλικία.

Δε χρειαζόμαστε χρόνο αλλά Συγχρονισμό.



Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

κριτική


Δεν κρίνεσαι.
Δημιούργησε τη ζωή σου χωρίς τον Κριτή
μη ζεις μέσα σου τη ζωή άλλων.

Αν υπάρχει λάθος, είναι η αντίληψη του λάθους.
Το λάθος είναι υλικό εξέλιξης, συστατικό Καλής Τέχνης, σκαπάνη αυτο- ανεύρεσης.
Οι κριτές κρατούν τη Συνείδηση σε στοιχειώδη κατάσταση,
οι κρινόμενοι είναι τα σφάγια για την κραιπάλη των δογμάτων,
κρινόμενοι το αναλώσιμο είδος, κριτές οι καταπατητές της πρωτοβουλίας.

Πώς να υπάρχει λάθος όταν κάθε στιγμή είναι νέα?
Πώς κρίνεις και κρίνεσαι για όσα ποτέ δεν θα είναι ξανά τα ίδια?
Αποθέωνε τη Ζωή, δεν υπάρχει λάθος λατρεία της.
Το λάθος διχάζει όπως το μαχαίρι, είναι η βία στο ακέραιο.
Ο διχα σμός σε λάθος και σωστό εμποδίζει την ανέλιξη στην ακεραιότητα.

Στην ετοιμότητα το λάθος είναι ανύπαρκτο.
Στην ετοιμότητα δε λαθεύεις, πειραματίζεσαι!

Λάθως, το αστείο που σε φέρνει στην αγκαλιά του Θεού.
Το λάθος σου είναι παιχνίδι που σου σκάρωσες.
Λάθος και πΑιχνίδι, ασπίδα και δόρυ στην κριτική.
Το λάθος δεν κατανοείται, συγχωρείται.
Λάθος, το σπέρμα της Δημιουργίας στο Απρόοπτο Σύμπαν.

Περί λάθους, ο ιεροεξεταστής του τυχαίου, ο εξορκιστής του τολμηρού.
Περί λάθους - πρόφαση του αδύναμου να δαμάσει το Φυσικό.
Περί λΆθους - χρήση βιωμάτων για επιβολή πλασματικών κανόνων...
Περί λαθών, παιδιά του φόβου για αποτυχία.

Λαθεύει ποτέ η Φύση και ποιός ο κριτής της?
Περί λάθους - η τυραννία των αποτυχημένων.
Περί λάθους - η πρωτόγονη γραμμικότητα στην καμπύλη της εμπειρίας.

Οι Κριτές καταργούνται όταν επαγρυπνούμε το απρόοπτο.
Οι Κριτές φθίνουν με την ετοιμότητά μας στην ανατροπή - ήπορτανα
Κριτές, απολιθώματα στο μονόδρομο.
Κρινόμενοι που ανταποκρίνονται με ακεραιότητα στον κριτή
είναι δάσκαλοι.
Κρινόμενοι που υποκλίνονται στον κριτή,
λερώνονται και ασθενούν.


Πύλη για εξέλιξη η διείσδυση στην κριτική.
Διείσδυση και συναποδοχή μεταμορφώνουν
τον άκαμπτο κρινόμενο
σε γόνιμη, ρευστή οντότητα.

Αν κρινόταν η Κοσμική Δημιουργία,
θα ήμαστε ΟΛΟΙ αποτέλεσμα του Θείου Λάθους.

Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

να Σε πιω στο ποτήρι...



ανάσκελα στην άμμο
ανθρώπινος αστερίας
ξεβρασμένος από το σμίξιμο
δυό κάποτε φυγόκεντρων ψυχών...

ραίνομαι το κυανό
στο πλάι Σου
συστάδες
οι λερναίες σκέψεις μου
ησύχασαν με αναπαμό...

δε σε κολυμπώ Αγαπημένη
σε ΦΟΡΩ
σύγκορμα
ως το τέλος της πλάσης.