κριτική

Δεν κρίνεσαι.

μη ζεις μέσα σου τη ζωή άλλων.

Αν υπάρχει λάθος, είναι η αντίληψη του λάθους.
Το λάθος είναι υλικό εξέλιξης, συστατικό Καλής Τέχνης, σκαπάνη αυτο- ανεύρεσης.
Οι κριτές κρατούν τη Συνείδηση σε στοιχειώδη κατάσταση,
οι κρινόμενοι είναι τα σφάγια για την κραιπάλη των δογμάτων,
κρινόμενοι το αναλώσιμο είδος, κριτές οι καταπατητές της πρωτοβουλίας.

Πώς να υπάρχει λάθος όταν κάθε στιγμή είναι νέα?
Πώς κρίνεις και κρίνεσαι για όσα ποτέ δεν θα είναι ξανά τα ίδια?
Αποθέωνε τη Ζωή, δεν υπάρχει λάθος λατρεία της.
Το λάθος διχάζει όπως το μαχαίρι, είναι η βία στο ακέραιο.
Ο διχα σμός σε λάθος και σωστό εμποδίζει την ανέλιξη στην ακεραιότητα.

Στην ετοιμότητα το λάθος είναι ανύπαρκτο.
Στην ετοιμότητα δε λαθεύεις, πειραματίζεσαι!

Λάθως, το αστείο που σε φέρνει στην αγκαλιά του Θεού.
Το λάθος σου είναι παιχνίδι που σου σκάρωσες.
Λάθος και πΑιχνίδι, ασπίδα και δόρυ στην κριτική.
Το λάθος δεν κατανοείται, συγχωρείται.
Λάθος, το σπέρμα της Δημιουργίας στο Απρόοπτο Σύμπαν.

Περί λάθους, ο ιεροεξεταστής του τυχαίου, ο εξορκιστής του τολμηρού.
Περί λάθους - πρόφαση του αδύναμου να δαμάσει το Φυσικό.
Περί λΆθους - χρήση βιωμάτων για επιβολή πλασματικών κανόνων...
Περί λαθών, παιδιά του φόβου για αποτυχία.

Λαθεύει ποτέ η Φύση και ποιός ο κριτής της?
Περί λάθους - η τυραννία των αποτυχημένων.
Περί λάθους - η πρωτόγονη γραμμικότητα στην καμπύλη της εμπειρίας.

Οι Κριτές καταργούνται όταν επαγρυπνούμε το απρόοπτο.
Οι Κριτές φθίνουν με την ετοιμότητά μας στην ανατροπή - ήπορτανα
Κριτές, απολιθώματα στο μονόδρομο.
Κρινόμενοι που ανταποκρίνονται με ακεραιότητα στον κριτή
είναι δάσκαλοι.
Κρινόμενοι που υποκλίνονται στον κριτή,
λερώνονται και ασθενούν.

Πύλη για εξέλιξη η διείσδυση στην κριτική.
Διείσδυση και συναποδοχή μεταμορφώνουν
τον άκαμπτο κρινόμενο
σε γόνιμη, ρευστή οντότητα.

Αν κρινόταν η Κοσμική Δημιουργία,
θα ήμαστε ΟΛΟΙ αποτέλεσμα του Θείου Λάθους.