Είμαι ο Αθώος Καταστηματάρχης! Κάθε μέρα με βιάζουν οι επιταγές, τα ταμεία η υποχρέωσή μου να είμαι πονηρός, συφερτικός στην οικογένεια, να γκρινιάζω κατά το έθιμο και να κλέβω όποιον με κλέβει δηλαδή τον εαυτό μου κι όλους μας... Κάθε που ανοίγω τα ρολά είμαι τίγκα στην πορνογραφία του περιπτέρου, στο ανώφελο πιστολίδι και το νέο σούπερ όπλο- το νυστέρι! απ' το χαζοκούτι που μου ηρεμεί το έλκος, τίγκα ως επάνω απ' τ' αυθαίρετο, την τρομολαγνεία... Είμαι ο Αθώος Καταστηματάρχης που μου έκαψαν το χωριό, μου πίκραναν το φαΐ μου λέρωσαν το κρεββάτι με τα γαμοδάνεια... Αθώος Καταστηματάρχης γεμάτος Ζαχόπουλους, Βατοπέδια, "φρουτάκια", τριανταπεντάχρονες, με βομβαρδίζουν απ' το πρωί με δηλητηριώδεις σκέψεις, δηλητηριώδεις πόθους δηλητηριώδεις ανάγκες, ΚΑΘΕ ΜΟΥ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ αλλά εγώ τη βία την είδα πρώτη φορά εχτές που τα δεκαπεντάρικα μου σπάσαν τη βιτρίνα και κάψαν τους κάδους...
φοβάμαι πως θα πεθάνω ένας Αθώος Καταστηματάρχης στο δικό μου ξεπούλημα!