Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

ακούτε τη θάλασσα

για πειρατεία των Ανεκπλήρωτων
δε θα μιλήσω'
για ερωτικές στρωμνές
αρπαγμένες
απ' του πόνου το κατώφλι
δεν αναρωτιέμαι'
ανέφελη
στην κορυφή της καταιγίδας
διψώ ξανά
όπως μου είναι γραμμένο.

όλες των Νερών οι Σφαίρες
κι οι Σπείρες Ήλιων φλόγινες
ν' αναρριχώνται
-σύγκορμη λεηλασία
του ανείπωτου
και πάλι πίσω-
στη ρίζα μου ν' αποκοιμιώνται,
τα στοιχεία
η νέα μου παντοτινή
Πατρίδα...

Αν ποτέ με έψαχνες
εκεί πάντα θα μ' έβρισκες...

Επιτυχία είναι
το Δώρο
να μη χωρά
στο περιτύλιγμα
...



6 σχόλια:

ολα θα πανε καλα... είπε...

συμφωνώ απόλυτα με το τελευταίο...Καλημέρα!

ΕΥΟΙ! είπε...

@όλα θα πάνε καλά
καλημέρα ευωδιαστή!
το Δώρο
είναι γυμνό!
(αλλιώς κοστίζει)
:)

Unknown είπε...

κι ίσως και χωρίς περιτύλιγμα να φαντάζει με ότι χρώμα θέλει ο καθένας να του δώσει. από κει κρίνεις και το πώς αντιμετωπίζει ο άλλος τη γύμνια της ψυχής...

φιλιά βρόχινα...

ΕΥΟΙ! είπε...

@νεράιδα της βροχής
φυσική μπλε
με ίριδες, εσείς?
:)))

Albus Genius είπε...

Η επιτυχία είναι ένα περιτύλιγμα. Η ζωή μας είναι ο μοναδικός τρόπος που έχουμε να εκφράσουμε αυτό το περιτύλιγμα.Αλλά καμιά φορά ο καθένας διαλέγει το από μέσα. Αλλά του αρέσει και το περυτίλιγμα. Τότε πηγαίνει στο σούπερμάρκετ. ΄Αλλοι επιμένουν και δεν πηγαίνουν.

ΕΥΟΙ! είπε...

@albus genius
αλίμονο,
ούτε λέξη για το Δώρο...
:)