εκ βαθέων

αγάπη μου, μωρό μου
σου γράφω από το πουθενά...
από του πουθενά την ψυχή και την πατρίδα
με όλη την ανάγκη.
κάπου θα είσαι -χωρίς αμφιβολία
με τη βεβαιότητα του ΤΩΡΑ του δικού μας
του διηνεκούς...
η αρμονία, η ευτυχία είναι κατάκτηση αγαπημένε μου'
να μοιράζεις όσον απ' τον εαυτό σου μπορείς,
να ανοίγεις πόρτες, παράθυρα, ψυχές
και ν' ανθίζουν οι σπόροι σου
όταν δεν κοιτάς, όταν βλέπεις...
σε λατρεύω.
με ποιά λόγια σου απευθύνομαι
τ' άγραφα, τα ηλεκτρικά
ελεύθερη με λένε τα τσιγγανάκια, όμορφη,
είμαι!

κανείς απ΄όσους ξέρω δεν ταιριάζει στα παπούτσια σου
δόξα τω θεώ μια ακρόπολη, μια joplin, κι ένας ναός του Ηφαίστου
αποφασίζουν για την πληρότητά μου
κι ας είσαι κάπου στο άγνωστο στερέωμα.