Επιδερμίδα...

Πώς απορροφώ τη Ζωή
ποιά Ζωή επιλέγω να ζω...
Επιδερμίδα,
το απώτερο σωματικό σύνορο
πέπλο κι οριογραμμή
μεταξύ περιβάλλοντος κι εαυτού.
Ζωγραφισμένες ανεξίτηλα
όλες οι στιγμές μας στην επιδερμίδα.
Αποτυπωμένες οι τροφές,
οι λύπες, οι μνήμες, οι χαρές...

Αλλοιώνοντας τη φυσικότητα της επιδερμίδας
γινόμαστε κρυψίνοες
παραποιώντας την αλήθεια της
προδίδουμε τον εαυτό που πασχίζουμε
να συγκαλύψουμε...

Σαν το φλοιό του δέντρου
η επιδερμίδα είναι χάρτης
...πώς αφομοιώσαμε τη Ζωή
μέσα από την ατομικότητα.

Δίνοντας στον ξένο
ψεύτικο χάρτη
δε θα βρει ποτέ
το θησαυρό...

Θησαυρός που δεν ανακαλύπτεται
λίπασμα για τους αιώνες...

Οι πρώτες οδηγίες
στον Αγαπημένο που μας αναζητά
δίνονται απ΄την επιδερμίδα...
Φόβος, δέος, έκπληξη
συγκίνηση,
ανατριχίλα....

Η επιδερμίδα έχει δυνατή φωνή.

Το περιβάλλον επικοινωνεί
με την ενδοχώρα μας
μέσω επιδερμίδας,
Η ευφυΐα της προσαρμοστικότητας ενεργοποιείται
με την επιδερμίδα,
δέρμα μας
η γέφυρα της εσώτερης αβύσσου
με τον απώτερο ουρανό,
Στη ζωή λέμε
τα "τι" και "πώς" μας
με το δέρμα...
Να μη διψά
να μη δηλητηριάζεται...

Δέρμα και ψυχή
δε χορταίνουν ποτέ την υγρασία!

Με σαφήνεια κι επιμονή
το δέρμα ζητά
ό,τι λείπει απ' την ψυχή...