Τρίτη 1 Απριλίου 2008

Φωνή.



άκου τη Φωνή σου


κάθε εκπνοή είναι μήνυμα από τον πυρήνα της ύπαρξής σου.


Κάθε εκπνοή καταλήγει να φλέγεται στον αέρα,


ο αέρας είναι γεμάτος άνθρωπο.


άκου τη φωνή σου και δώσε της το χέρι,


βοήθα τη να βγει.


Κάθε μελωδία , κλαυθμός, εντολή, κάθε μουρμούρισμα,


νανούρισμα και γέλιο


είναι τελευταίο, μοναδικό, χάνεται για πάντα.


Ήχοι και στροβιλίσματα της εκπνοής σου, ελευθερώνουν στο Σύμπαν


τους παλμούς και τις δονήσεις σου.


Κάθε εκπνοή είναι και μια καινούρια αρχή.


Το μεσοδιάστημα μεταξύ εισπνοής κι εκπνοής


είναι η κατοικία της Φώτισης.


Δεν υπάρχει φάλτσος ήχος στη Φύση


υπάρχει δυσαρμονία ηχητικών συνδυασμών.


Λάτρεψε τη Φωνή σου


σαν προσωπική κατάθεση στον ατελείωτο κύκλο της Αναπνοής.


Μίλησε με Μουσική


κινήσου με Χορό


μεταμορφώνοντας τις εκφραστικές λειτουργίες


σε προσωπική τέχνη.


Κάθε ήχος και σιωπή


είναι πνεύμα που κατοικεί μέσα σου


και θέλει ν' ακουστεί!


Φωνή δεν είναι το ερέθισμα του ήχου


αλλά το ερέθισμα της ψυχής


μέσα από την εκπνοή.



Τέχνη γίνεται όταν οδηγείς τα πνεύματά σου στην Κοσμική Αρμονία.


Τέχνη γίνεται όταν ενώνεις τις δονήσεις σου,


εκπνοή με εισπνοή,


εισπνοή με εκπνοή,


με την Αναπνοή του Κόσμου.


Τέχνη δεν υπάρχει στην αναπνοή που απομονώθηκε.


'Ακου τα λόγια σου σαν ένα τραγούδι


κι άκου το τραγούδι σα να σου μιλάει,


-απάντησε...


Σκεύη ήχων του Κόσμου,


κανάλια για τα ρεύματα μυριάδες


της μιας Δημιουργού Ανάσας - ας είμαστε ανοιχτοί.


Δεν υπάρχει σιωπή,


ό,τι δονείται ακούγεται...


Έκφρασε τη δική σου δόνηση, γίνε όργανο του Κόσμου.


Δες τι λες


...και φέρε τη φωνή σου στον καθρέφτη,


να γίνει ορατή


ζεστή απ΄το κορμί σου.


Διάκρινε τι ακούς


μη συνηθίζεις στη δυσαρμονία.


Ελευθέρωσε τις λέξεις από το αποτέλεσμα

που προκαλούν

κι αναδόμησέ τις με Αρμονία'

έτσι φτιάχνεις καινούρια Γλώσσα.

Όταν η φωνή σου δε σε προβάλλει είναι νεκρή.

Κάθε χρώμα της φωνής σου είναι προσωπικό διάνυσμα'

αφήνεις ελεύθερα τα χρώματα να διηγούνται

πόσο έχεις προχωρήσει.

Εξουθενωμένες έννοιες

νεκρές λέξεις

λίγες οι εικόνες

που δε μιλούν την ψυχή σου.

Κάθε μέρος του σώματος μιλάει την ιστορία του.

Συχνά και μεθοδικά να ραίνεις την ύπαρξή σου

με αρμονικά ακούσματα

και σιωπές γεμάτες.

Η Αρμονία γιατρεύει.

2 σχόλια:

maira είπε...

Παρόλο ατίθαση στις προστακτικές...
Ακολούθησα τη φωνή σου ...άφωνη!
Parole...

ΕΥΟΙ! είπε...

@maira del mar
αγαπημένη μπλε,
η φωνή δε βγαίνει μόνο από το στόμα
πώς λες να γίνεται
"άφωνη" εσύ και να με τυλίγει
ο ήχος σου?
...αλλά ναι, έτσι κάνει η θάλασσα!